Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
υπόδουλος — η, ο / ὑπόδουλος, ον, ΝΜ [δοῡλος] νεοελλ. 1. αυτός που βρίσκεται κάτω από ξένη κυριαρχία, υποταγμένος, σκλάβος («υπόδουλο έθνος») 2. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι υπόδουλοι οι Έλληνες που ήταν σκλαβωμένοι στον τουρκικό ζυγό, ραγιάδες μσν. δούλος σε… … Dictionary of Greek
υπ(ο)- — και υφ / ὑπ(ο) και ὑφ , ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στην πρόθεση υπό* και εμφανίζει τις ακόλουθες σημασίες: 1) κάτω από κάτι, με καθαρά τοπική σημασία (πρβλ. ύπαιθρος, υποβρύχιος, υπογράφω,… … Dictionary of Greek
δεσποτισμός — Όρος που αναφέρεται σε έναν ιστορικό τύπο απόλυτης μοναρχίας, ο οποίος συναντάται στα αρχαία κράτη, κυρίως στα ασιατικά (Βαβυλωνία, Ασσυρία, Περσία, Κίνα, Αίγυπτος των Φαραώ). Οι μελετητές όμως επεξέτειναν τη χρήση του σε αρκετά διαφορετικές… … Dictionary of Greek
δουλεύω — (AM δουλεύω) [δούλος] 1. είμαι δούλος, υπηρέτης 2. είμαι υπόδουλος, υποταγμένος 3. εργάζομαι σωματικά ή πνευματικά για να κερδίσω τα αναγκαία για τη ζωή 4. προσφέρω υπηρεσία, υπηρετώ («την πατρίδα σου να δουλέψης», Ψυχάρης) μσν. νεοελλ. 1.… … Dictionary of Greek
δουλόσυνος — δουλόσυνος, ον (AM) μσν. δουλικός αρχ. υπόδουλος, υποταγμένος … Dictionary of Greek
λίζιος — λίζιος, ία, ον (Μ) 1. (το αρσ. συν. με τα ουσ. άνθρωπος, καβαλάρης, φλαμουριάρης ή μόνο του ως ουσ.) υποτελής τιμαριούχος 2. μτφ. υπόδουλος το αρσ. ως ουσ. ὁ λίζιος ακόλουθος, υπασπιστής 4. το θηλ. ως ουσ. ἡ λιζία η σχέση αμοιβαίας πίστης μεταξύ… … Dictionary of Greek
λιζάτον — λιζᾱτον, τὸ (Μ) 1. η υποτέλεια 2. φόρος υποτέλειας. [ΕΤΥΜΟΛ. < λίζιος «υπόδουλος» + κατάλ. ᾶτον] … Dictionary of Greek
λιζιοερωτόδουλος — λιζιοερωτόδουλος, ον (Μ) σκλάβος τού έρωτα. [ΕΤΥΜΟΛ. < λίζιος «υπόδουλος» + ἔρως + δοῦλος] … Dictionary of Greek
τουρκοκρατούμαι — έομαι, Ν (για χώρες και λαούς) κατέχομαι από τους Τούρκους, είμαι υπόδουλος στους Τούρκους. [ΕΤΥΜΟΛ. < Τούρκος + κρατούμαι (πρβλ. ξενο κρατούμαι). Η λ., στη μτχ. τουρκοκρατούμενος, μαρτυρείται από το 1848 στον Γ. Ρουσιάδη] … Dictionary of Greek
υποδουλώνω — ὑποδουλῶ, όω, ΝΜ [ὑπόδουλος] νεοελλ. 1. κάνω κάποιον υπόδουλο, υπάγω κάποιον υπό την κυριαρχία μου ή την κυριαρχία άλλου, στερώ την ελευθερία και την ανεξαρτησία κάποιου 2. μτφ. καθιστώ κάποιον υποχείριό μου (α. «συνηθίζει να υποδουλώνει όλους… … Dictionary of Greek
